Compagnon de Route
Compagnon de Route, dat zijn sterke portretten van sterke mensen uit de tenniswereld. Ik mocht hen interviewen en hun verhaal illustreren. Een verhaal over diversiteit, inclusiviteit en kracht.
Morgan
Ik wacht Morgan op in een zaal van de Infirmerie in Tongeren. Hij stapt op me af, zet zich vastberaden neer en begint meteen vol trots te vertellen over zijn broer Gordon, zijn Compagnon de route. Af en toe is hij zo geëmotioneerd dat iemand van de crew hem een zakdoekje aangeeft om zijn tranen weg te vegen. De illustratie lijkt zichzelf te tekenen, ik hoef alleen te luisteren.
Tereza
Ik ontmoet Tereza in een loft in Brussel, vlakbij de plek waar ze woont sinds ze met haar familie Oekraïne ontvluchtte. Terwijl we praten over haar leven en haar dromen, probeer ik die op papier te zetten.
Stan
Stan moet na een mentale crash alles opnieuw leren en omarmt het leven zoals ik het nooit eerder iemand zag omarmen. Hij zit tegenover mij in een rolstoel, maar die zie je eigenlijk niet. Alles wat je ziet is energie, positiviteit en weerbaarheid.
Loïc
Loïc heette vroeger Zoë, maar die huid zat hem niet lekker. Ik spreek en teken hem enkele maanden na zijn transitie. Het is een moeilijke dag voor hem, té spannend. Ik probeer, net als zijn moeder en de mensen van de ploeg, hem wat op z’n gemak te stellen. Wat Loïc niet ziet, is hoe we met z’n allen vol bewondering naar hem kijken, een jonge gast die zijn problemen omarmd in plaats van weggeduwd heeft.
Fadi
Fadi vlucht van Syrië naar Libanon en dan naar België. Ik ontmoet hem in de oude koolmijn van Heusden. We praten over zijn leven, zijn doel om tot de 50 beste tennisspelers ter wereld te behoren voor zijn achttiende, over zijn vader die ook zijn coach is. Ik teken gedurende het hele gesprek en productiehuis Limelight filmt het.
©Foto’s: Vroni Bollen
Productie: Limelight
Klant: BNP Paribas Fortis