Wanneer ik dit schrijf ben ik net terug van de Bologna Children’s Book Fair, dé internationale beurs voor iedereen die met kinderboeken bezig is. De verschillende vluchten die ik heb moeten nemen om weer in België te geraken door de problemen op Zaventem zitten nog in m’n kleren, maar de zon uit Bologna ook. En ze straalt.
Dé stad van hét kinderboek
Bologna ligt er op de eerste ochtend wat onuitgeslapen bij. Wanneer enkele wandelaars m’n pad kruisen valt het meteen op: hier worden trends gezet. De gescheurde jeans is weer helemaal terug en het ronde brilmontuur met vleugeltjes – uitgevoerd in stijlvol schildpad – is net zoals het wollen vest hipper dan ooit. Je voelt je als illustrator bovendien welkom in dit Bologna dat zich via banners en affiches in het straatbeeld aan je voorstelt als città del libro per ragazzi. Zo kan het dus ook.
De Illustrators’ Wall
Bij het binnenkomen op de Bologna Children’s Book Fair valt je oog meteen op de beruchte illustrators’ wall (die eigenlijk verschillende muren beslaat). Op dit reuzenprikbord halen illustratoren alles uit de kast om hun werk te doen opvallen. Misschien vergis ik me, maar m’n buikgevoel zegt dat je met deze wall geen potten breekt. Datzelfde gevoel heb ik ook bij de lange rijen illustratoren die hunkerend met het portfolio onder de arm aanschuiven bij uitgeverijen die spreekuur houden. Ik heb het meer voor playing hard to get, voor stilletjes lawaai maken.
Wie ben ik als illustrator?
De beurs is overweldigend. Bij het zien van sommige kinderboeken vraag je je wel eens af waar je in hemelsnaam mee bezig bent, wat heb jij als kleine prentenboekenmaker hieraan nog toe te voegen? Net zoals vorig jaar had ik even de tijd nodig om moed in te zamelen.
Auteur en illustrator Jan De Kinder gaf me de goede raad om vooral trouw aan mezelf te blijven. Het lijkt me een aannemelijke overlevingsstrategie. Het hielp ook dat ik af en toe m’n eigen boeken tegen het lijf liep op de stand van de uitgeverijen, maar ook op die van de Internationale Jugendbibliothek waar Schim in goed gezelschap van De Gouden Kooi (Carll Cneut en Anna Castagnoli) en Wat zit er in die kist? (Pieter Gaudesaboos) stond te pronken als één van de drie Vlaamse boeken die in 2015 een White Raven in ontvangst mochten nemen.
Business & pleasure
Hoe sprookjesachtig de Bologna Book Fair ook lijkt, alles draait om business en dat hoeft geen lelijk woord te zijn. Uitgeverijen kopen en verkopen vertaalrechten, illustratoren en auteurs verkopen zichzelf, de uitbaters van de kraampjes verkopen verlepte broodjes en lauwe pizza.
Naast die business biedt de beurs een bijzondere kijk op het globale landschap van de kinderboekenwereld. Het valt op dat hoe universeel het beeld ook is, het ook erg geografisch bepaald is. In Korea zag ik dat er breed en elegant gebruik gemaakt wordt van witruimte, in Portugal viel het piepkleine kleurenpalet op en Mexico deed me smelten voor zijn bloedmooie brutaliteit. Als illustrator is het wereldbeeld dat je hier op je bord krijgt onbetaalbaar.
Op de beurs vind je meer dan boeken, zo maakte ik voor het eerst kennis met virtual reality door me met een HTC Vive op de neus op een piratenschip te begeven. Een intense, adembenemende ervaring waarbij ik naast het kraaiennest al een virtueel prentenboek in mijn gedachten zag.
Een gericht bezoek aan de Bologna Children’s Book Fair
Toen ik vorig jaar voor het eerst de beurs bezocht liep ik er min of meer bij als de spreekwoordelijke kip zonder kop, huppelend van stand tot stand, af en toe een uitgever aansprekend, maar ik beschikte niet bepaald over een masterplan (noch over veel tijd). Dit jaar heb ik het bezoek veel gerichter kunnen voeren.
Op advies van enkele doorwinterde collega’s (dankjewel, jullie raad is mij zeer waardevol) heb ik goed rondgekeken, geluisterd en informatie ingewonnen over de uitgeverijen waarbij ik ja kon antwoorden op twee eenvoudige vragen: vind ik dit fonds goed? Passen mijn boeken in deze collectie? Met die informatie kan ik thuis aan de slag en verzilver ik volgend jaar hopelijk een aantal afspraken.
Opvallend: ook vossen blijven alomtegenwoordig in de kinder- en jeugdliteratuur.
Naast de Bologna Children’s Book Fair is er ook de netwerkavond die het VFL (Vlaams Fonds voor de Letteren) sinds twee jaar organiseert. Hierbij zijn zowel Vlaamse auteurs en illustratoren alsook buitenlandse uitgeverijen aanwezig. Er is niets zo ontspannend als met een stuk lasagne tussen je tanden nieuwe mensen te leren kennen, plannen te smeden en tips uit te wisselen.
Hoewel ik door de perikelen met m’n vlucht minder tijd op de beurs kon doorbrengen dan gepland heb ik genoten van deze trip; er zijn gesprekken opgestart met buitenlandse uitgeverijen en agencies over verschillende vertalingen van mijn boeken – Schim gaat al officieel naar China! – en ik ben weer helemaal opgeladen om verder te gaan met wat ik doe.
Ciao.
Dit is een van m’n meest gelezen stukjes. Benieuwd naar de andere? Bekijk ze allemaal →
Mijn bijzondere dank gaat uit naar deAuteurs, wiens ondersteuning deze studiereis mogelijk maakte.